Πρωινό ξύπνημα οε οε οε!!!!

«Άλλη μια καινούρια ημέρα ξημερώνει. Καινούρια πράγματα σε περιμένουν στην πορεία. Ξύπνα επιτέλους!!!!». Κάτι τέτοια λέω στον εαυτό μου κάθε πρωί, μήπως και τον πείσω να ξυπνήσει. Να ξυπνήσει ευχάριστα δηλαδή. Αλλά ποιος το καταφέρνει αυτό; Όλοι ξέρουμε πως είναι να είσαι στην αγκαλιά του Μορφέα και να πετάγεσαι εξ' αιτίας ενός βάρβαρου ξαφνικού ντρρρρρριιιιιιιννννν!!! Που σου κόβει και τη χολή. Και πες άντε ότι ξυπνάς. Πως σηκώνεις το σκέπασμα, που πάνω στο γλυκοζάλισμα του ύπνου, σου φαίνεται πως ζυγίζει δυο τόνους; Άντε και τα καταφέρνεις κι εκεί! Μετά τι γίνεται;Σηκώνεσαι και το πρώτο που αντικρίζεις είναι ο εαυτός σου στον καθρέφτη απέναντι από το κρεβάτι (άτιμο φενγκ σούι), μάτια δράκουλα (καταραμένη αδιάβροχη μάσκαρα), φωνή νταλικέρη (διαολεμένο τσιγάρο), μαλλιά κακιάς μάγισσας και κορμοστασιά Κουασιμόδου. Μόνο το ηθικό σου δε φτιάχνει εκείνη τη στιγμή. Μαζευόμαστε τώρα!!!! Δε μου κάνει το αγαπημένο μου στενό παντελόνι- κομμένα τα σοκολατάκια- πρέπει να πλυθώ, να πλύνω και δόντια, το χτένισμα το γλιτώνουμε - ζήτω το επιμελώς ατημέλητο μαλλί!Δε θα 'ταν πιο εύκολο να γυρίσεις από την άλλη πλευρά και να συνεχίσεις τον υπνάκο σου;Νυστάζωωωω!!!!!!!