"Φαντάσου πως είσαι στο Louis Vuitton σε μια ονειρική μέρα που έχουν εκπτώσεις 70%. εxεις σηκώσει το μαγαζί, με ευτυχώς λίγες σωματικές εκδορές και αμυχές μετα τις μάχες, και στέκεσαι ικανοποιημένη στην σειρά σου για να πληρώσεις στο ταμείο. Εκεί που πλησιάζεις το ταμείο ανακαλύπτεις μια φοβερή τσαντα που πάντα ήθελες σε ειδικη σπέσιαλ τιμή η οποία είναι ακριβώς πάνω από την ταμία. Το πρόβλημα σου όμως είναι ότι δεν έχεις μαζί σου το επιπλέον ποσό που βρίσκεται στο πορτοφόλι σου. Το οποίο είναι στην τσάντα σου. Που κρατάει η φίλη σου, μιας και δεν μπορούσες να την κρατάς με όλα αυτά που έχεις πάρει. Συνειδητοποιείς δε, ότι η μπροστινή σου κοιτάζει και αυτή με ηδονικό τρόπο την εν λόγω τσάντα. Θα ήταν αγενές και ανήκουστο για σενα να προσπεράσεις την κυρία μπροστά σου με προφανή λόγω την αγορά της τσάντας. Αν όμως η φίλη σου πετάξει το πορτοφόλι σου μπροστά από την κυρία και εσύ για να το πιάσεις να μην πέσει κάτω πεταχτείς μπροστά της δεν θα είναι αγενές και θα πάρεις εσύ την τσάντα. Αν όμως περάσεις μπροστά πριν στο πετάξει τότε είναι εμφανής ο λόγος της προσπέρασης και η αγένεια αδιαμφισβήτητη. Στην πρώτη περίπτωση δεν είσαι καθόλου αγενής (κανονική) ενώ στην δεύτερη αγενής (οφσάιντ). Κατάλαβες τώρα ή θέλεις να βγούμε και για ψώνια;"
Και τελειώνει η υπόθεση.
Και τελειώνει η υπόθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου