Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ!!!


Παραμονή πρωτοχρονιάς....όλοι τρέχουν να μαζέψουν το σπίτι, να φτιάξουν φαγητά, βασιλόπιτες, να βρουν ρούχα που θα φορέσουν για το ρεβεγιόν. Τίποτα από όλα αυτά δεν με συγκινεί τελικά....! Είμαι στη δουλειά και σκέφτομαι πως θα ήθελα να είμαι πολύ μακριά από εδώ. Σε άλλη περιοχή, πόλη, χώρα και πλανήτη ίσως. Δεν ξέρω τι έχω πάθει....και έχω τάσεις φυγής , σκέψεις συνέχεια στο μυαλό μου, άγχος επιλογών και καταστάσεων! ΦΟΒΑΜΑΙ ....και μάλλον δεν πρέπει να σκέφτομαι πολύ γιατί μου κάνει κακό. Είναι καλύτερα να είσαι ένα μικρό, χαζό, ανόητο....χωρίς άγχη και πολλές μα πάρα πολλές σκέψεις, για να μην κουράζεις ούτε τον εαυτό σου αλλά ούτε και τους γύρω σου. Αφήνω όμως τις ηλίθιες σκέψεις μου, για να ευχηθώ : Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, ευτυχία και πολλές πολλές χαρές. φιλιααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα

Σωστός ο 15χρονος....

Ένας πατέρας περνώντας από τη κρεβατοκάμαρα του γιου του έμεινε κατάπληκτος όταν είδε το κρεβάτι του ωραία στρωμένο και όλα τακτοποιημένα και καθαρά. Μετά είδε ένα φάκελο τοποθετημένο σε περίβλεπτη θέση στο μαξιλάρι. Όνομα παραλήπτη "Μπαμπάς". Με το χειρότερο προαίσθημα, άνοιξε το φάκελο και διάβασε το γράμμα με τρεμάμενα χέρια: "Αγαπημένε μου πατέρα, Με μεγάλη μου λύπη και θλίψη σου γράφω, γιατί κλέφτηκα με την καινούργια μου φιλενάδα και ήθελα έτσι να αποφύγω τη σύγκρουση με εσένα και τη μαμά. Έχω βρει το πραγματικό πάθος με την Τζίνα και είναι τόσο συμπαθητική. Ήξερα ότι δεν θα την εγκρίνατε εξαιτίας των σκουλαρικιών στη μύτη και στη γλώσσα, των τατουάζ, των κολλητών δερμάτινων ρούχων μοτοσικλέτας αλλά και επειδή είναι αρκετά μεγαλύτερη μου. Αλλά δεν είναι μόνο το πάθος, μπαμπά. Είναι έγκυος. Η Τζίνα λέει ότι θα είμαστε πολύ ευτυχισμένοι μαζί. Έχει δικό της τροχόσπιτο και μένει στο δάσος. Έχει μαζέψει αρκετά καυσόξυλα για όλο το χειμώνα. Ονειρευόμαστε να αποκτήσουμε πολλά παιδιά. Η Τζίνα μου άνοιξε τα μάτια, με έκανε να καταλάβω πως η μαριχουάνα δεν βλάπτει στην πραγματικότητα κανένα. Θα την καλλιεργούμε και θα την ανταλλάσσουμε με άλλα άτομα στη κοινότητα για όση κοκαΐνη και Ecstasy θέλουμε. Εντωμεταξύ θα προσευχόμαστε ώστε η επιστήμη να βρει τη θεραπεία για το AIDS και έτσι η Τζίνα να είναι καλύτερα, εξάλλου το αξίζει! Μην ανησυχείς για εμένα μπαμπά, είμαι 15 χρονών και ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου. Κάποια μέρα, είμαι σίγουρος πως θα έρθουμε πίσω να σας επισκεφτούμε για να γνωρίσεις τα εγγόνια σου.

Ο Γιος σου, Πιτ

Υ.Γ. Μπαμπά, τίποτα από τα προηγούμενα δεν είναι αλήθεια. Είμαι πέρα στο σπίτι του Νικ. Απλά ήθελα να σου θυμίσω πως υπάρχουν χειρότερα πράγματα στη ζωή από τον έλεγχο που είναι στο συρτάρι του γραφείου μου. Σ' αγαπώ πολύ! Πάρε με όταν θα είναι ασφαλές για μένα να γυρίσω σπίτι.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ

Στίχοι: Τάσος Βουγιατζής
Μουσική: Μάριος Ψιμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ειρήνη Μερκούρη

Τρέχει η ζωή μας σαν γρήγορο αμάξι
Κι εμείς επιβάτες χωρίς προορισμό
Νιώθω πως κάτι πρέπει ν’ αλλάξει
Γι’ αυτά που ‘χω χάσει και που νοσταλγώ
Θα πάψω να κλαίω
Αλήθεια σου λέω

Το χρόνο θα κλέψω
Θα βγω να χορέψω
Θα ζω τη ζωή μου
Την κάθε στιγμή μου
Αυτό μου ‘χει λείψει
Και πάει να μου κρύψει
Τον ήλιο, τη θέα
Η ζωή είναι ωραία
Η ζωή είναι ωραία

Τρέχει η ζωή μας με χίλια περνάει
Και τι να προλάβει στο μέλλον να πεις
Χαθήκαμε πάλι κι αυτό με πονάει
Η αγάπη τελειώνει τόσο νωρίς
Θα πάψω να κλαίω
Αλήθεια σου λέω

Σκέψεις και πάλι σκέψεις....ουφ....


"Καλύτερα να με μισούν γι' αυτό που είμαι, παρά να με αγαπούν για κάτι που δεν είμαι".


Συμφωνώ με αυτή τη φράση, είναι πολύ σωστή. Ποιός όμως το πράττει αυτό στη ζωή του? Ποιός άνθρωπος θέλει να είναι μόνος και να δέχεται την απόρριψη και το μίσος των άλλων? Το έχω ζήσει και ξέρω πως είναι να μην σε αγαπούν για αυτό που είσαι, αλλά να προσπαθούν να σε αλλάξουν , για να γίνεις αυτό που θέλουν ώστε να σε "αγαπήσουν πραγματικά". Τελικά πρέπει να επιζητάμε το να είμαστε ο εαυτός μας ή θα πρέπει να είμαστε διπρόσωποι, ψεύτικοι, για να είμαστε αποδεκτοί από τους άλλους?


Υ.Γ Ποιός σε δέχεται στις μέρες μας όπως είσαι? Ποιός???????????????
Όλοι θέλουν να έχουν κοντά τους ανθρώπους που να είναι έτσι όπως τους έχουν φανταστεί.... πέρα από κάθε πραγματικότητα!!!

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Θα ήθελα πολύ να βρισκόμουν σε αυτό το σαλέ με φίλους. Να πίνουμε κρασάκι δίπλα στο τζάκι και να λέμε ιστορίες. Θέλω πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!! Ζητάω πολλά????

Αποσπάσματα απο το "Ο ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΙΜΑ"


Κάθε προσέγγιση στην ανθρώπινη ψυχή πρέπει να έχει κατα νου τη μοναδικότητα του κάθε προσώπου και , άρα , να είναι προσέγγιση μοναδική. Δεν έιναι άσχετη μ αυτό η κουβέντα που λέγεται, κι ας μοιάζει υπερβολική, πως << ο καθένας μας είναι γιατρός του εαυτού του>>. Γιατί κανένας τρίτος δεν μπορεί να φτάσει στα υπόγεια της βαθιάς μας ψυχής, εκεί που ριζώνουν τα συναισθήματα και οι σημασίες τους. Αρκεί βέβαια ο καθένας από εμάς να έχει όντως επαφή με τα υπόγεια της βαθιάς του ψυχής , μιας και δε μπορούμε να θεωρήσουμε κάτι τέτοιο ως δεδομένο.
Η ζωή είναι ευφυέστατη. Κάθε ψυχή, στο βυθός της είναι ευφυέστατη. Δεν αναζητά συνταγές, θέλει απαντήσεις. Δεν αναζητά ξεκούραση, θέλει σκοπό. Δεν αναζητά τη χαύνωση, θέλει τη δίκαιη ευθύνη της. Δεν ηρεμεί με τη λήθη, διψάει για αλήθεια.
Ο Αριστοτέλης έλεγε " ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΣΤΕΚΕΙ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΣΟΥ".


Ευχαριστώ ....την αγαπημένη φίλη που μου πρότινε να διαβάσω αυτό το βιβλίο. Μόλις το έχω αρχίσει...αλλά με έχει κερδίσει απο τις πρώτες κιόλας σελίδες....!

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Ορκωμοσία...

Η μόνη φορά ....που έκανα τους γονείς μου περήφανους. Άραγε θα υπάρξει άλλη???

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Σκέψεις...

ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΠΙΑ…! Δεν μπορώ ν’ αγαπάω και να μη μ’ αγαπούν. Γοητεύομαι, δένομαι με μέρη και ανθρώπους. Γιατί κανείς σας δεν τολμά να παραδεχτεί τα συναισθήματά του; ΓΙΑΤΙ;;; Μα δεν μπορεί να μη νιώθετε τίποτα… Δεν μπορεί να μη σημαίνουν τίποτα για σας!!!Θέλω να κάνω μια μεγάλη γιορτή… Θα σας καλέσω όλους…αυτούς που πλήγωσα και όσους μου πήραν ό,τι είχα… Άνθρωποι που έμειναν για λίγο και έφυγαν έτσι ξαφνικά όπως ήρθαν…Θα σας καλέσω όλους στη γιορτή μου και θα σας δώσω ό,τι πολυτιμότερο έχω. Μήπως και φανείτε γενναιόδωροι και μου παραχωρήσετε λίγα κυβικά χώρου στις αναμνήσεις σας…Θέλω να σας κοιτάξω όλους στα μάτια και μετά να σας αγκαλιάσω σφιχτά έναν έναν. Κι ίσως έτσι καταλάβετε…ίσως έτσι με γνωρίσετε πραγματικά… Θέλω μια νύχτα ουσίας με τους ανθρώπους που μ’ έκαναν αυτό που είμαι. Κι ίσως καταφέρω να σημαδέψω κι εγώ λίγο τις ζωές τους… ίσως μετά να σημαίνω κι εγώ κάτι για σας…Θεέ μου!!! Η ανάσα μου κόβεται… Θέλω να κλάψω για ώρες. Τόσο δυνατά που οι λυγμοί μου να καλύψουν κάθε ήχο… Γιατί, γιατί πονάω τόσο;;; Και κυρίως, γιατί πονάω μόνη μου;;; «Είσαι απαίσια! άσχημη, χοντρή, ηλίθια…!», φωνάζω στον εαυτό μου. «Μα περισσότερο απ’ όλα, είσαι ασήμαντη…ασήμαντη για όλους»

Υ.Γ Το μόνο σίγουρο είναι οτι δεν περνάω την εφηβεία. Είμαι 23 ,έλεος.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

ΧΑΜΟΓΕΛΟ...


Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτα και όμως είναι πολύτιμο.
Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται χωρίς να φτωχαίνει εκείνον που το δίνει.
Δεν διαρκεί παρα μόνο μια στιγμή αλλά η ανάμνηση του είναι πολλές φορές αιώνια.
Κανένας δεν είναι τόσο πλούσιος για να μην το έχει ανάγκη και κανένας δεν είναι τόσο φτωχός για να μην το αξίζει.
Είναι ένα στήριγμα στις δύσκολες στιγμές της ζωής και ορατή ένδειξη φιλίας.
Ένα χαμόγελο αναπαύει τον κουρασμένο, δίνει θάρρος στον απογοητευμένο, παρηγορεί μέσα στη λύπη....αναπτερώνει την αισιοδοξία στη ζωή.
Είναι αντίδοτο σε κάθε θλίψη και η αρχή ενός έρωτα. Όμως δεν δανείζεται, δεν κλέβεται, δεν αγοράζεται γιατί είναι κάτι που δεν έχει αξία ....παρα μόνο τη στιγμή που δίνεται!!!


Χαμογελάστε λοιπόν....

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΧΕΡΤΑ 4-0

Μια είναι η ομαδάρα και φυσικά ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!!!
Νίκησε με 4-0 τη Χέρτα και προκρίθηκε στους "32" του κυπέλλου uefa...
Βαρέθηκα να πανηγυρίζω goal χτες!!!!!!
ΘΑ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΛΕΩ... ΘΡΥΛΕ ΟΛΕ ΟΛΕ ΟΛΕΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!
Επίσης στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι πρώτος στη βαθμολογία.... και πλησιάζει Μάης.
Και το Μάη πάντα είναι ωραία με την κούπα στο Περαία!!!!!!!!!!!!


Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Φρίκη!!!


Μία λέξη χαρακτηρίζει την κατάσταση στην Ελλάδα... ΠΑΝΙΚΟΣ!!!! Τι γίνεται? Έχει χαθεί ο έλεγχος. Αστυνομικοί σκοτώνουν όποιον βρεθεί στο δρόμο τους. Τον άδικο χαμό του 15χρονου πληρώνουν βέβαια και αθώοι άνθρωποι που βλέπουν τις περιουσίες τους να καίγονται...! Το μόνο που νιώθω είναι ΦΟΒΟΣ....
Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με τα πολιτικά, είμαι άσχετη....αλλά η κυβέρνηση που είναι? Τι κάνουν για να ηρεμήσουν την κατάσταση, να αποδώσουν δικαιοσύνη και να βάλλουν τα πράγματα σε τάξη? Αίσχος...! Αυτή είναι η κοινωνία που ονειρευόμαστε??? Φυσικά πάλι θα την πληρώσει η νεολαία, θα την πληρώσουμε όλοι εμείς που δεν ξέρουμε ,δεν μάθαμε να "πολεμάμε"!!!! ΣΕ ΤΙ ΚΟΣΜΟ ΖΟΥΜΕ???

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008

ΜΑΓΙΚΟ ΓΛΥΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ!!!


Θα σας πω μια συνταγή
Για μια τούρτα μαγική.

Πρώτ’ ανακατεύεις καλά
Ένα κιλό γέλια τρανταχτά,

Ένα ποτήρι με τραγούδια,
Ένα με λόγια σαν λουλούδια,

Χάδια τρεις κουταλιές,
Λίγο ξύσμα ζεστές αγκαλιές,

Και σαπουνόφουσκες χρωματιστές,
Πασπαλίζεις με φιλιά,
Ψήνεις στο φούρνο σιγανά.

Ζάχαρη βάλε στου ονείρου την πύλη,
Απόλαυσέ την σαν θα ‘ρθουν οι φίλοι