Η διάθεση όχι και τόσο καλή. Έξω βρέχει, ο καιρός μελαγχολικός. Από το πρωί στο σπίτι έχω βάλει και παίζουν τα παλιά καλά λαϊκά τραγούδια. Άλλες φορές πάλι ακούω και τα σύγχρονα εμπορικά και κάπου-κάπου νησιώτικα. Πάντα ο χειμώνας με κάνει να αισθάνομαι αδύναμη αλλά και πιο τρυφερή και ευαίσθητη. Έχω ντυθεί ζεστά και κάθομαι στο γραφειάκι μου που βρίσκεται κοντά στο παράθυρο. Κοιτάζω έξω και σκέφτομαι(αν και είμαι ξανθιά!) πως θα ήθελα να είμαι κάπου αλλού. Αλλά πού? Την ισορροπία της σκέψης μου διαταράσσει ο ήχος του κινητού μου. Είναι η αγαπημένη φίλη Σίσσυ. Με ρωτάει<< Έχεις δουλειά?>> και εγώ της απαντώ <<Όχι>>. Μιλάμε για αρκετή ώρα λέγοντας πως περνάμε και τι θα θέλαμε να κάνουμε στη ζωή μας. Κλείνω το τηλέφωνο αφού της έχω στείλει πολλά φιλιά και λέγοντάς της...να προσέχει. Είμαι χαρούμενη και η διάθεσή μου έχει αλλάξει όψη!!!! Είναι σημαντικό να έχουμε τέτοιους ανθρώπους , φίλους. Ένα πράγμα θέλω να σου πω Σισσάκο μου. Σε αγαπάω πολύ. Είσαι όντως "μια κινούμενη θετική ενέργεια". Να περνάς καλά και να θυμάσαι κάτι που μου λες εσύ συνέχεια : "όλα γίνονται για κάποιο λόγο,τίποτα δεν γίνεται τυχαία". Σε φιλώ γλυκά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου