Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΜΑΖΙ!!!

Μια φωτογραφία σημαντική για εμένα. Οι γονείς μου πιασμένοι χέρι - χέρι....! Είναι 25 χρόνια παντρεμένοι. Νομίζω πως είναι απίστευτο δύο άνθρωποι να είναι τόσα χρόνια μαζί και να νιώθουν το ίδιο όπως τότε που πρωτογνωρίστηκαν. Ρωτάω τη μαμά μου << πως είναι να είσαι με κάποιον τόσα χρόνια μαζί?>> . Εκείνη μου απαντά , << είναι όμορφα..., έχει και δυσκολίες.... μη νομίζεις πως είναι όλα ρόδινα>>. Ύστερα τη ρωτώ << τι θα άλλαζες όσον αφορά το γάμο σου και εμάς?>> και εκείνη με ένα απίστευτο ύφος μου απαντά <<Τίποτα! Γιατί θα πρέπει να άλλαζα κάτι?>>. Αφού μου δίνει αυτή την απάντηση της λέω << πως είναι δυνατόν να μην θέλεις να αλλάξεις κάτι? είμαι 22 χρονών και θα ήθελα να αλλάξω πολλά πράγματα απο αυτά που έχω κάνει...και εσύ δεν θα άλλαζες τίποτα? ουαου....!>>. Η συζήτηση μας τελείωσε με την απίστευτη φράση της μαμά μου << Να παντευτείς αυτόν που θα αγαπάς και θα σε αγαπάει και όχι απο συμφέρον>> και της απαντώ <<κάτσε να βρεθεί κανένας να θέλει να με παντρευτεί και μετά το ξανα συζητάμε>>.

Δεν υπάρχουν σχόλια: